O Rasie - Yorkshire Terrier

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Yorkshire terier pochodzi z tego samego regionu co airedale; pierwsze psy tego typu pojawiły się około 1850 roku. Wśród przodków tej rasy znajduje się dawny Black and tan terier, maltańczyk i skye terier. Obecna nazwa powstała w roku 1870. Yorkshire ma wiele cech teriera, w tym instynkt myśliwski, który może być skierowany zarówno na domowe zabawki jak i na gryzonie w ogrodzie.

WRAŻENIE OGÓLNE: Pies długowłosy, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie.

WAŻNE PROPORCJE: Ogólnie powinien wydawać się proporcjonalny i energiczny.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Miniaturowy terier do towarzystwa, żywy i inteligentny. Pełen animuszu, o zrównoważonym usposobieniu.

SIERŚĆ: na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosta (nie falista), lśniąca, w dotyku delikatna i jedwabista, nie może być wełnista. W żadnym razie nie może przeszkadzać w ruchu. Na głowie długa, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejsza, tak jak i u nasady uszu i na kufie, gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z płowozłotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw. osmolenia.

UMASZCZENIE : ciemnostalowo-niebieskie, a nie błękitno-srebrzyste, tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach.

WAGA: Do 3,2 kg.


YORKSHIRE TERRIER to dzielny i ambitny mały terier o wielkim sercu. To uroczy, ujmujący przyjaciel, kochający i oddany towarzysz, ale także ekskluzywny, elegancki, wymagający odpowiedniej pielęgnacji piesek. Jest mądry i bystry, szybko orientuje się, kiedy trzeba zachować spokój i wypełnić polecenie. Źle znosi brak zainteresowania i samotność. Wymaga stałego kontaktu z człowiekiem. Najlepiej czuje się, kiedy uczestniczy w życiu rodzinnym i stale towarzyszy opiekunowi. Jest doskonałym towarzyszem dla osób starszych, dorosłych i młodzieży. Przy małych dzieciach należy zwrócić szczególną uwagę na yorka. Wszelkie urazy mogą być dla niego bardzo groźne. Niewielki wzrost sprawia, że można go zabrać z sobą praktycznie wszędzie. Dobrze czuje się zarówno w małym mieszkaniu jak i w domu z dużym ogrodem.

York jest inteligentny, bystry i spostrzegawczy. W jego żyłach płynie myśliwska krew. Bywa niezależny i uparty. Jeśli podejmie jakąś decyzję, konsekwentnie ją realizuje. Jest pełen werwy i temperamentu. Nie zdając sobie sprawy ze swoich małych rozmiarów bywa czasami zadziorny w stosunku do dużych zwierząt, co niekiedy może być dla niego bardzo niebezpieczne.

Nie wychowywany bywa szczekliwy i namolny. Wykorzystuje skrzętnie miłość swego opiekuna, domagając się ciągłego zainteresowania. Rozpieszczony bywa histeryczny. Dobrze jest traktować go jak prawdziwego psa, wtedy stanie się idealnym przyjacielem.

Yorkshire słynie ze swojej niezwykłej sierści, której struktura przypomina ludzki włos. Długi włos jest idealnie prosty, delikatny i jedwabisty, opadający z grzbietu aż do samej ziemi. Przypomina on długie, proste włosy kobiety. York należy do rzadkich ras psów , które nie linieją (a co za tym idzie nie powodują alergii) i u których włos stale rośnie (1 do 1,5 cm miesięcznie).Szczególną cechą jest brak podszerstka, który sprawia, że york jest bardziej wrażliwy na wpływ czynników środowiskowych tj. niskie temperatury, zanieczyszczenia przemysłowe, deszcz czy wiatr. Piękny włos u yorka jest jego największym atutem, który wymaga starannej codziennej pielęgnacji. Jeśli jednak nie planujemy kariery wystawowej włos można podcinać lub ostrzyc w salonie piękności dla psów.

Yorkshire to rasa mała, ale o dużym temperamencie. Mogą i powinny jadać karmy wysokoenergetyczne. Małe, ruchliwe pieski zużywają dużo energii, jedzą niedużo, często kapryszą i wybrzydzają. Przyzwyczajając je od szczenięcia do dobrej karmy mamy pewność, że zjedzą w swojej porcji wszystko co potrzebne do prawidłowego rozwoju i zdrowego życia. Profesjonalna karma nie wymaga podawania dodatkowych witamin i minerałów. Nie obciąża ilościowo małego żołądka. Ponieważ jest w postaci skoncentrowanej, pies zjada jej stosunkowo mało. Karma nie brudzi sierści wokół pyszczka i nie niszczy włosa. Nie powoduje zaburzeń żołądkowych. Można dowolnie regulować jej ilość nie narażając psa na gwałtowne zmiany zawartości składników odżywczych. Jest smakowita i chętnie zjadana przez najbardziej wybredne pieski.

Dobry apetyt i wesołe, żwawe zachowanie świadczą o dobrym samopoczuciu. Pamiętajmy, że mimo małego wzrostu pies powinien być w dobrej kondycji, umięśniony i jędrny. Otyłość, galaretowate ciałko, wychudzenie, rachityzm są bardzo źle widziane i nie świadczą najlepiej o właścicielu. Często takie nieprawidłowości są symptomem jakichś zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu.

Yorkshire często cierpią z powodu kłopotów z zaniedbanym uzębieniem. Kilkuletni, szczerbaty pies tej rasy nie jest wcale rzadkością. Aby temu zapobiec trzeba kontrolować mu zęby systematycznie, usuwać narosły już kamień, a najlepiej nie dopuścić do jego odkładania. W okresie zmiany zębów najczęściej konieczna jest interwencja chirurgiczna, polegająca na usuwaniu przetrwałych zębów mlecznych. Nie należy z tym zwlekać. Zaniedbania powodują bolesne, długotrwałe i uciążliwe komplikacje tak dla psa, jak i jego właściciela, a nierzadko przyczyniają się do nieodwracalnych, dyskwalifikujących zmian zgryzu.

Podobnie jak inne psy ras małych, yorki żyją stosunkowo długo. Wielu lekarzy czy hodowców spotyka się z Yorkshire w wieku od 15 a nawet do 20 lat. Jest to imponujący wiek, zwłaszcza w porównaniu do wieku, jaki osiągają psy ras olbrzymich ( zaledwie 7-9 lat).

Z mojego wieloletniego doświadczenia proponuję - wybierzcie yorka doskonale zbudowanego, efektownego, o prawidłowym wyglądzie i psychice, ze sprawdzonej hodowli należącej do ZKwP i FCI. Unikajcie karłowatych, rachitycznych "miniaturek", które nie odpowiadają wzorcowi rasy, mogą być chorowite i nie są wizytówką pięknej rasy jakim jest Yorkshire Terrier.